Łączymy psychologię z badaniami nad rozwojem społecznym.
Ludzie w różnych kulturach mają zróżnicowane ideały dobrego życia. Jednak badania społeczne prowadzone w paradygmacie bottom-up poświęcone różnicom w potocznym rozumieniu dobrostanu, satysfakcji, czy sensu w życiu są w naukach społecznych rzadkością. W naszym projekcie próbujemy zapełnić tę lukę. Chcemy lepiej zrozumieć procesy rozwoju społecznego, badając rolę psychologicznych i kulturowych uwarunkowań kształtujących preferowane kierunki rozwoju społecznego i idealnego dobrostanu. W naszym projekcie szczególną uwagę poświęcamy Norwegii - to kraj, który regularnie zajmuje czołowe miejsca w rankingach dobrostanu.
Wykraczamy poza ekonomiczny paradygmat rozwoju społecznego.
W dyskursie nad rozwojem społecznym dominuje paradygmat ekonomiczny. Rozwój ekonomiczny pomógł zaspokoić podstawowe potrzeby większości ludzi na świecie. Jednak od czasu kryzysu finansowego 2008 roku ograniczenia modelu rozwoju społecznego nastawionego na rozwój ekonomiczny są szeroko dyskutowane. Nowe podejście do dobrostanu społecznego wymaga nowych sposobów pomiaru i nowatorskiego podejścia do oceny "samorealizacji" społeczeństw. Kierujemy się ideą wrażliwości kulturowej w rozwoju społecznym: każde społeczeństwo powinno moć konceptualizować rozwój społeczny w sposób, który odzwierciedla indygeniczną dla danego społeczeństwa wizję tego, co przyczynia się do dobrego życia ludzi w tym właśnie społeczeństwie.
Wyniki naszego projektu będą miały znaczenie dla społeczeństw na wszystkich poziomach rozwoju społecznego. Wiele najbogatszych społeczeństw, którym wzrost gospodarczy pozwolił już na zaspokojenie podstawowych potrzeb, poszukuje obecnie nowych kierunków dalszego rozwoju. Zgodnie z kulturowo wrażliwym podejściem do rozwoju społecznego, społeczeństwa Skandynawskie mogą mieć inną wizję swojej przyszłości niż społeczeństwo Włoch, Europa może mieć inne cele rozwoju niż Stany Zjednoczone, a Azja Konfucjańska może mieć jeszcze inne ideały. Nasze podejście umożliwi wyjaśnienie i krytyczne omówienie tych różnic.
Ponadto nasz projekt ma na celu opracowanie rekomnendacji, które mogą pomóc biedniejszym społeczeństwom w sprecyzowaniu własnych ścieżek rozwoju. Nawet w społeczeństwach, w których rozwój gospodarczy może mieć nadal duże znaczenie, inne cele rozwoju społecznego można zharmonizować ze ścieżką dobrobytu ekonomicznego nawiązując nimi do perpsektywy lokalnej czy regionalnej.
W naszych badaniach staramy się podążać za „dekolonizacyjną” rezolucją ONZ z 1960 r., która stwierdza: „Wszystkie narody mają prawo do samostanowienia; na mocy tego prawa swobodnie określają swój status polityczny i swobodnie dążą do rozwoju gospodarczego, społecznego i kulturalnego”.